de koninklijke burger

Is Koning Burger de weg kwijt?

Wanneer een politicus mensen oproept om te scanderen ‘minder Marokkanen’ en daarop reageert met:  ‘dat gaan we regelen’, dan is er iets fundamenteel mis met deze politicus, maar ook met degenen die zich tot het scanderen laten verleiden. Hoe kunnen we dit gedrag begrijpen, en is het gedrag te veranderen?

Sociale wetenschappers wijzen er op dat in de huidige samenleving via allerlei kanalen de burger wordt verleid tot directe bevrediging van vaak egoïstische behoeften.  In veel reclame boodschappen moet alles hier en nu, meteen voor ons bereikbaar zijn. We zijn inmiddels via de media geprogrammeerd om niet langer te dulden dat we niet onmiddellijk krijgen wat we willen. Als deze werkelijkheid wordt gefrustreerd, omdat banen verloren gaan, omdat het inkomen onzeker wordt, of omdat de WW termijn wordt verkort, dan zoeken we naar  een zondebok. Dan krijgen voorbeeldfiguren die haat zaaien en zondebokken aanwijzen de ruimte. Dat gebeurt zeker als er verhalen rondgaan over een Marokkaanse vrouw, die iedere maand 1.400 euro opgestuurd krijgt van Sociale Zaken in Nederland.  Dat soort verhalen vormt een prima voedingsbodem voor de opruiende taal van figuren (volksmenners??) zoals Wilders. Zeker als zittende bewindslieden hier tegen alleen verdedigende rationaliseringen inbrengen, in plaats van enige vorm van mild begrip. Rationaliseren is niet het medicijn tegen de maatschappelijke crisis, want crisis voltrekt zich juist buiten de ratio, statistieken en maatregelen.

Daarop werd de PvdA werd bij de gemeenteraadsverkiezingen afgerekend. Niet op de inhoud van haar argumentatie, maar op de emotie die de wijze van argumenteren opriep. In Oirschot lukte het ons om een toenaderende, luisterende campagne te voeren met een krachtig, in de maatschappij verankerd team en met jeugdig elan, met een verbindend bezoek van Jeroen Dijsselbloem en met inhoudelijk goede, wat humoristisch relativerend ingestoken debatten. Dit riep positieve reacties op, tot het moment dat de landelijke politici zich gingen manifesteren tijdens de campagne. Vanaf dat moment ontstond er, in reactie op de landelijke tv-debatten, steeds vaker een enigszins agressief tegengeluid. Mensen voelden zich in hun emotie aangetast, voelden zich niet gezien of gekend en in hun bestaanszekerheid bedreigd. Zo gaven deze debatten extra voer aan een al negatief ervaren werkelijkheid.

Hoe is het tij te keren? De Amerikaanse filosofe Martha Nussbaum pleit er in haar boek ‘Niet voor de winst’ voor, dat we als samenleving moeten investeren in een andere weg. We moeten opvoeden tot democratie. Dat betekent onder meer dat het huidige onderwijs-gericht-op-winst moet transformeren naar onderwijs-gericht-op-democratie. Antimorele motieven worden ingeruild voor redelijkheid. Het antwoord op ophitsende politiek is het herwaarderen van het belang van argumenteren. De basis voor de argumentatie ligt in het besef dat we wereldwijd van elkaar afhankelijk zijn. Het besef van wereldburgerschap is fundamenteel voor de discussie over hoe de samenleving op een goede manier te organiseren. Het betekent dat iedereen gelijke kansen moet krijgen om te participeren, en dat ieder mens een eigen constructieve bijdrage kan leveren aan de maatschappij. Daarvoor moet het egoïstische eigenbelang  soms wijken. Anderzijds moet niet alles gerationaliseerd worden en in kosten-baten beslismodellen gepresenteerd. Er moet ruimte blijven voor creativiteit, en we moeten durven investeren in fantasie en verbeelding.

Onze maatschappij in crisis behoeft vanuit de geesteswetenschappen weer diepte-investeringen in de betekenis van werkelijk samen leven. Dit betekent ook een heroriëntatie op de doorgeschoten marktwerking. Waar en wanneer is marktwerking functioneel, en wanneer juist niet. Het is noodzakelijk om te komen tot een samenlevingsbrede heroriëntatie, op de basale waarden van samenleven en op de randvoorwaarden die dat vereist op het gebied van zorg, opvoeding en onderwijs tot constructief burgerschap. Daarbij wordt het ook hoog tijd voor een heroriëntatie op het maatschappelijk voorbeeldgedrag van sleutelfiguren. Het maatschappelijk midden de (sociale) Professional hoort in deze de kar te trekken en weer los te komen  van de marktgerichte ZZP slavernij.

Als we dat realiseren, dan kunnen we de stap zetten van Koning Burger die alles naar zijn hand wil zetten, naar de koninklijke burger die zich ten volle realiseert dat het zelf goed hebben ook betekent de verplichting om goed te zijn voor anderen.

Proficiat SP en DGM en bedankt kiezer

Als PvdA feliciteren we de fracties van SP en DGM met hun overwinning.

Voor de PvdA verliepen deze verkiezingen teleurstellend en gingen we terug van twee naar een zetel. Ondanks dat willen onze kiezers toch bedanken voor het in ons gestelde vertrouwen.
We zijn optimistisch,  er waren nl. ook positieve ontwikkelingen aan deze campagne voor ons als PvdA. Onze actieve kern is het afgelopen jaar verdubbeld  en verjongd . We hebben met een leuke, enthousiaste groep actief campagne gevoerd. In de lokale debatten waren we inhoudelijk, helder  en constructief aanwezig met name als het gaat over Zorg en Intensieve Veehouderij.
Het bezoek van Jeroen Dijsselbloem tijdens Beers Gebuurt was verbindend voor heel de gemeenschap en een voorbeeld hoe je jongeren bij de politiek kunt betrekken.
Tot aan de bemoeienis van de landelijke politici aan de debatten was er een positieve stemming waarneembaar op straat. We hebben ons moeten verantwoorden voor vooral de landelijke politiek. De lokale politiek verdween hierbij naar de achtergrond. Hiertoe zullen wij zeker ook actie ondernemen  richting ons landelijk bestuur.
Tot slot valt op dat het linkse blok dankzij de SP is verdubbeld in Oirschot, hetgeen mogelijkheden biedt voor de lokale sociale agenda en de decentralisaties.
Wij wensen Oirschot een goede bestuurlijke samenstelling met breed draagvlak en deskundig verbindende bestuurders voor de komende vier jaar.
Voor ons als PvdA is het slikken, onze wonden likken en  ….. met nieuw elan te strijden voor een sterker en socialer Oirschot en de Beerzen.
Namen PvdA Oirschot - de Beerzen
Het campagne team met vriendelijke
Henk van Rees, Ad Aben, Kees van Zantvoort en Raf Daenen 0646298931

 

Vandaag mag je stemmen

Morgen kun je gebruik maken van je stemrecht!

Natuurlijk heb je al gekeken naar het programma van alle politieke partijen, waarschijnlijk heb je ook meegekregen hoe de verschillende politieke partijen zich landelijk en lokaal profileren, net zo belangrijk is het wat dat de kandidaten die op een lijst staan gedaan hebben in het belang van de gemeenschap en wat je verwacht dat kandidaten zullen bereiken de komende vier jaar. Ik wil je vragen om te gaan stemmen en mensen in je omgeving te stimuleren om te gaan stemmen, zodat Oirschot de Beerzen eruit springt als de gemeente waar mensen betrokken zijn op de politiek en gebruik maken van hun stem. Er valt echt wat te kiezen als het gaat om de organisatie van zorg, grenzen aan de intensieve veehouderij en het bouwen van betaalbare woningen. Zelf heb ik me al wat jaartjes ingezet voor een sociale, gezonde en creatief ondernemende gemeenschap en dat wil ik blijven doen.
Kortom je bent en blijft welkom maar ga vooral stemmen,
Met vriendelijke groet
Raf Daenen, lijsttrekker PvdA Oirschot de Beerzen
Telefoon M 0646298931 E: r.daenen@fontys.nl ;

spanningen en conflicten tussen professionele brandweer en vrijwilligers

Vraag aan Burgemeester als verantwoordelijk portefeuilehouder
Uit mijn netwerk vernam ik dat er de nodige spanningen zijn tussen professionele en vrijwillige brandweer, dat er zelfs sprake is van miskenning en arrogantie. Zijn de verantwoordelijke Burgemeesters op de hoogte van deze spanningen en hoe treed men dit tegemoed. Als pvdA Oirschot de Beerzen zijn we eerder kritisch geweest over de regionalisering van de Brandweer. De gerustellende antwoorden die we in der tijd kregen dat er niets zou veranderen in de operatie van de vrijwillige brandweer activiteiten, zijn misschien toch niet zo gerustellend. De verkregen signalen verontrusten ons heel erg. Want de vrijwillige brandweer is veel meer dan het brandjes blussen het is 1 van de krachtigste vrijwilligers organisaties die zich inzetten voor de veiligheid van hun medeburgers. Het zou slecht zijn voor de gemeenschapszin om dergelijke organisaties niet te koesteren. Neem voor de goede zaak ook eens een kijkje op http://www.brandweervrijwilligers.nl/
Met vriendelijke groet Raf Daenen PvdA Oirschot de Beerzen

Uitbreding Eindhoven Airport

Hoe het werkt!
Als lokale politicus verbaas ik me er steeds weer over hoe afspraken met hogere overheden telkens wijzigen en opgerekt worden door de regelgeving net iets te veranderen.
Voor Oirschot als plattelandsgemeente gaat het gewoonlijk om de intensieve veehouderij. Het ene moment is het onderwerp “odeur units”, lees: ammoniakuitstoot, vervolgens betreft het de grootte van een bouwblok, dan weer gaat het om het aantal dieren en het gebruik van de best mogelijke technologieën.
Vandaag las ik in de krant dat Eindhoven Airport 3x zo groot kan worden. Dat betekent dat er belanghebbenden zijn die dit met alle kracht willen bevorderen. Volgens mij gaat dat onvermijdelijk gepaard met overlast voor de omgeving. In ons geval om Oirschot en de Beerzen.
Na de Alderstafel leken de grenzen helder en duidelijk. Eerst ging het over de vluchttijden, toen over aantallen vluchtbewegingen, vervolgens over geluidsnormen en andere vliegroutes of het gebruik van betere technologieën. In elk geval werd een grens gesteld van 10,8 km2 geluidsruimte.in 2020. Maar de drang om alsmaar meer en groter te willen is sterk. Het algemeen belang van gezondheid en milieu wordt maar al te gemakkelijk ingeleverd voor het ondernemingsbelang of economisch belang.
Zelf ben ik voorstander van duidelijke kaders die niet steeds weer worden opgerekt. Dan weet iedereen waar men aan toe is zodat grensoverschrijdend gedrag niet uitgedaagd en beloond wordt. Het kan toch niet zo zijn dat degenen met het meeste geld en invloed, en dus met de “beste adviseurs en juristen” steeds aan het langste eind trekken.

Oirschotse Raad minder sociaal dan gedacht

Het initiatief voorstel: Kwijtschelding gemeente belasting

Geen enkele Oirschotse fractie vond het noodzakelijk om dit initiatief voorstel te steunen. Een doekje voor het bloeden was wel dat men bereid was het onderwerp armoedebeleid in het begin van de volgende raadsperiode te agenderen en breed bespreekbaar te maken

Stem sociaal stem PvdA

Overwegende dat

We als PvdA de laatste 2 begrotingsbehandelingen aandacht gevraagd hebben voor het schrappen van de mogelijkheid tot kwijtschelding gemeente belastingen. We tot 2x toe we te horen kregen dat er middels bijzondere bijstand compensatie mogelijkheden waren.

We afgelopen maand vragen gesteld hebben over de stand van zaken m.b.t. het verlenen van bijzondere bijstand in functie van de kwijtschelding gemeentelijke belasting. We onderstaande antwoorden hebben gekregen:

Vragen:

1. Hoeveel aanvragen en toekenningen kwijtschelding gem. belastingen waren er in 2011 en 2012 ? Hoeveel geld ging er in totaal in om?

2. Hoeveel aanvragen en toekenningen bijzondere bijstand ivm gemeentelijke belastingen waren er in 2013 (tot 1-11-2013). Hoeveel geld er daar totaal in om?  

Antwoord:

Vraag 1:

Zie onderstaande tabel. Aanvragen 2011 betreffen het belastingjaar 2010 en aanvragen 2012 het belastingjaar 2011. Aanvragen worden achteraf ingediend.

Overzicht kwijtscheldingen 2011 en 2012
Jaar	Aanvragen	Toegekend	Bedrag
2011	52	36	€ 7.492,34
2012	38	35	€ 10.379,41

Vraag 2:

Via de bijzondere bijstand is het niet mogelijk om sec kwijtschelding voor gemeentelijke belastingen aan te vragen. Dit is met ingang van het jaar 2012 afgeschaft. Inwoners kunnen echter altijd een beroep doen op de bijzondere bijstand als hun inkomen van een dermate niveau is dat ondersteuning gewenst is.

Constaterende dat:

Er tot onze verbazing helemaal geen mogelijkheid tot kwijtschelding gemeentelijke belastingen via de  bijzondere bijstand is, er in elk geval geen gebruik van gemaakt is.

In deze tijd de effecten van de economische crisis sterk gevoeld worden (toename werkloosheid als gevolg van faillissementen) en met name voor gezinnen aan de onderkant van de inkomstenladder

Er door de economische crisis er steeds meer mensen op of onder de armoedegrens leven;

Dat kwijtscheldingsbeleid bijdraagt aan een vangnet voor minima;

De uitgaven voor kwijtschelding belasting op jaarbasis beperkt zijn.

Dat het Ministerie van SZW extra middelen in 2013 en volgende jaren beschikbaar stelt om gezinnen die op het minimumniveau leven te ondersteunen.

Dragen het college op om

Vanaf heden 25/2/2014 het oorspronkelijke tot 2012 gehanteerde kwijtscheldingsbeleid gemeentelijke belastingen opnieuw in te voeren.

Namens PvdA Oirschot de Beerzen

Raf Daenen

‘Alle scholen gezond in 2015’

De PvdA wil dat alle scholen in 2015 gezond zijn. Gezonde scholen zijn rookvrij, verkopen geen gefrituurde snacks of energy drinks en hebben aandacht voor sport en bewegen. Daarnaast nemen alle gezonde scholen in Nederland het tegen elkaar op tijdens de ‘Gezonde Spelen’ in een strijd wie zich de ‘Gezondste school van Nederland’ mag noemen.

Dit staat in een actieplan dat lokale PvdA lijsttrekkers en de PvdA Tweede Kamerfractie vandaag presenteren. De partij wil daarmee op een leuke en spannende wijze de strijd aanbinden tegen een ongezonde levensstijl bij kinderen.

 “Steeds meer Nederlandse kinderen hebben overgewicht, inmiddels is zelfs 13 procent van de kinderen te zwaar. Scholen, sportverenigingen en gemeenten moeten hun handen ineen slaan om kinderen uit te dagen meer te gaan sporten en gezond te eten.  Zo voorkomen we gezondheidsklachten nu en op latere leeftijd, want jong geleerd is oud gedaan.”

Een goed voorbeeld, doet goed volgen. Daarom roken leraren en leerlingen die ouder zijn dan 18 jaar niet op school en op het schoolplein. Ook worden speciale themadagen georganiseerd met topsporters, die kinderen kunnen inspireren door te laten zien hoe leuk het is om gezond en sportief te leven. Tot slot is ook een gezonde leeromgeving van groot belang. Scholen met onvoldoende ventilatie en frisse lucht moeten daarom worden gemoderniseerd.

Financiële verantwoordelijkheid

Waar de financiële middelen vandaan kwamen en waar ze aan uitgegeven werden.

Soms moet er na vier jaar van constructieve oppositie toch nog maar eens duidelijk gemaakt worden waar De coalitie haar verantwoordelijkheid verzuimde te nemen. Maar eerst is het belangrijk de portefeuillehouder financiën een compliment te geven voor het feit dat hij het 4 jaar volgehouden heeft met coalitiepartijen die het financieel allemaal beter wisten, maar hier tegelijkertijd gèèn bestuurlijke verantwoordelijkheid voor wilde dragen.

Steeds weer werd er in koor van CDA, VVD en GM geroepen dat de eigen gemeentelijke organisatie afgeslankt moest worden. Een begrotingstekort van 1 miljoen moest de portefeuillehouder maar zien te korten op de organisatie. Dat deed hij braaf, maar tegelijkertijd werden er regelmatig incidentele middelen uit de reserves Woonbedrijf gehaald om de oplopende kosten te financieren voor o.a. het maken vanhet nieuwe Bestemmingsplan Buitengebied (1,5 milj), alsook voor het achterstallig onderhoud van onze wegen (2milj.). Er was niet meer voldoende menskracht en kwaliteit binnen de gemeentelijke organisatie om de gemeentelijke basis-taken uit te voeren. Als het nauwde in de organisatie moest dezelfde portefeuillehouder  hemel een aarde bewegen  om hiervoor middelen vrij te maken. Zo bleek de bezuiniging geen bezuiniging, maar wat aan de ene kant in de pocket werd gehouden, werd er –net zo vrolijk- aan de andere kant door de politiek inhoudelijk verantwoordelijk wethouders weer uitgehaald.  Uiteindelijk is er wel orde op zaken gesteld en de organisatie in control gebracht, echter nog steeds worden niet alle structurele uitgaven afgedekt door structurele inkomsten.

Als PvdA vinden we dat van de opbrengst van het voormalig Woonbedrijf tijdelijk de prijs van bouwgrond wordt verlaagdzodat er meer betaalbare huur  en koopwoningen gebouwd kunnen worden voor jongeren in het bijzonder. Voor de toekomst vinden we als PvdA (en hopelijk nu ook de anderepartijen) dat structurele uitgaven gedekt moeten worden door structurele inkomsten.  En dat een coalitie die zichzelf respecteert hierin haar verantwoordelijkheid neemt zodat dat wat er nog rest van de reserves Woonbedrijf besteed kan worden waar ze voor bedoeld zijn, nl. betaalbare  woningbouw voor degenen die het nodig hebben.

Namens PvdA Oirschot de Beerzen, Raf Daenen 0646298931

Minister Dijsselbloem en Raf Daenen (PvdA raadslid) Eensgezind in Jeugdbeleid

‘I want it all’ is niet de weg
Minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem (l) sloot een werkweekje Hongkong, Singapore en Japan af in de Beerzen. De Oirschotse PvdA-voorman Raf Daenen wist hem zondag 19 januari naar talkshow Beers’ Gebuurt te halen, om daar een speciale gastrol te vervullen. De twee vertellen over hun bijzondere vriendschap, over hun gezamenlijke en stevige interesse in jeugdzaken en over de kracht van (kleine) gemeenschappen.
door Rens van Ginneken
Als Minister van Financiën én voorzitter van de Eurogroep, in tijd van crisis, is hij ongetwijfeld een van de meest invloedrijke Nederlandse politici op dit moment. Dan ben je als journalist natuurlijk blij als hij jouw kleine dorpje aandoet en nog blijer dat jij de gelukkige bent die een interview mag afnemen. Na een drukke week in het Verre Oosten oogt Dijsselbloem toch nog redelijk fris en geniet hij zichtbaar van de dorpse perikelen in talkshow Beers’ Gebuurt. ‘Wat een opkomst, heel mooi zeg!’, verklaart de minister in de pauze, even rustig gestationeerd in een aparte ruimte. Een oogopslag en karakteristieke krullendos die je niet snel vergeet. Hij is ook langer dan verwacht. Het gesprek komt al gauw op zijn vriendschap met Raf Daenen. De twee hebben vrij intensief telefonisch en sms-contact, maar bezoeken elkaar ook weleens thuis. Wat is de verbinding tussen ‘Eurotopper’ Jeroen Dijsselbloem en de Westelbeerse dorpspolitieker Daenen? ‘We zijn al een jaar of zes, zeven bevriend, sinds we elkaar ontmoetten tijdens een bijeenkomst over jeugdbeleid’, opent Dijsselbloem. Daenen lacht: ‘Het was in de tijd dat de PvdA het bij de Europese Verkiezingen bar slecht had gedaan. We zaten daar dus met 75 gefrustreerde PvdA-leden.’ En hielden de zaal voor dat uiteindelijk we met zijn alle moeten zorgen dat mensen zich blijven herkennen in de PvdA. Dijsselbloem vervolgt: ‘We ontmoetten elkaar daarna geregeld en we bleken met name met jeugdbeleid aardig op één lijn te zitten. We vinden allebei dat we ons niet eenzijdig op de overheid moeten richten als instantie die alles wel regelt, maar dat het werken van “onderaf” vaak veel doeltreffender en sneller gaat.’ Daenen is al behoorlijk lang bezig met deze thematiek, hij schreef er samen met Willem Vermeulen in 2012 nog een boek over, ‘Perspectief op een maatschappij in crisis’, dat hij toen, nog in mijn voor minister tijd aan mij bij Fontys Socialestudies aangeboden heeft. Hij raakte geïnspireerd door de vele mooie dingen in zijn omgeving die de leefbaarheid ten goede komen. ‘Er zit enorm veel kracht in de gemeenschappen, met name in de kleine. Als je die kan mobiliseren, dan kun je heel veel zelf’, is zijn overtuiging.
Een beetje gek
Dijsselbloem glimlacht. ‘Eigenlijk zijn we van een wat ouderwetse stroming binnen de partij, met sterke accenten op pedagogische en opvoedkundige waarden. Normatief ingesteld, een beetje moralistisch, zo je wilt. Het is volgens mij een logische reactie op het liberalisme van de laatste decennia. Iedereen moest het zelf maar weten, zo leek het. Maar als er amper sturing is, zie je toch ongewenste uitwassen ontstaan. Meisjes moeten het dan maar normaal vinden dat ze in videoclips voor ‘hoer’ of ‘bitch’ worden uitgemaakt. Kinderen zien dat op tv ook voorbij komen.’ Raf Daenen valt hem bij: ‘Wat meer pedagogische insteek heeft de samenleving wel nodig. Bijvoorbeeld met de nieuwe technische mogelijkheden, denk aan sociale media, is er behoefte aan een nieuw kader. Kwetsbare kinderen moeten wel beschermd worden. Er zijn nog steeds loverboys.’ Dijsselbloem weer: ‘Het toegenomen individualisme vanaf de sixties was een logische reactie op de starre jaren ’50. Vrijheid is een groot goed om te koesteren, maar als individualisme uitmondt in ‘I want it all, and I want it now’, dan moeten we bijsturen, anders gaat de maatschappij eraan onderdoor.’ Daenen: ‘Mede dankzij Jeroen Dijsselbloem is het thema “jeugd” weer terug op de agenda. Er ligt een zware opdracht.’ Dijsselbloem zelf gelooft in aanpak aan de voorkant. ‘Je kunt heel veel bezuinigen op jeugdbeleid, als je maar niet accepteert dat zoveel jongeren in de problemen komen. Dus zorgen voor vroegtijdige opvang, preventie, een plek kunnen vinden. De Nederlandse samenleving was “een beetje gek” geworden: we komen pas in actie als het kind diep in de problemen zit. Het bezuinigde geld vliegt er dan dubbel zo hard uit aan intensieve, professionele zorg.’ Daenen weer ‘opvoeden begint thuis in de buurt, bij verenigingen in de kroeg en op het werk.’
Leuke miljoenen
Als je dan toch eens een Minister van Financiën mag bevragen: hoe zou hij adviseren, mocht hij ’t voor het zeggen hebben in Oirschot, om te gaan met tientallen leuke miljoenen extra in kas, dankzij de lucratieve verkoop van het woningbedrijf? Hij kijkt even bedenkelijk. Op dit moment heeft hij mogelijk meer zicht op het huishoudboekje van Cyprus en Portugal dan op dat van Oirschot. ‘Ik ken de plaatselijke situatie natuurlijk niet. Maar mijn algemene advies zou zijn: zo’n grote eenmalige meevaller heb je waarschijnlijk maar één keer. Ik zou het niet “zomaar” in een keer uitgeven, of gebruiken om allerlei begrotingsgaten te dichten. Als het enigszins kan zou ik het steken in het versterken van het “weefsel” van het dorp. Iets van blijvende waarde, zodat je over vijftig jaar nog kan zeggen: “dat hebben we toen gedaan om het dorp beter te maken”. Daenen denkt ook in die richting en durft wel iets specifieker te zijn. ‘Steek het in betaalbare woningen, zodat we de jongeren hier kunnen houden en steek energie in een goed bedrijfsklimaat hier, voor onze werkgelegenheid, misschien ook in een MFA in Spoordonk en Oostelbeers maar dan moet er wel een gezonde exploitatie onder.’ De Pauze en gesprek zijn voorbij. Twee vrienden dompelen zich weer onder in de genegenheid van een volgepakt dorpszaaltje.

Alles kan altijd beter: Samen ben je slimmer

Op een andere manier kijken naar problemen en uitdagingen in een dorpsgemeenschap... 25 betrokken mensen uit de Beerzen en omgeving verdiepten zich op 30 januari in een aantal maatschappelijke vraagstukken tijdens het Creative Community Café in Gasterij de Kemphaan in Middelbeers.

Tijdens de avond, begeleid door Raf Daenen en Erno Mijland, werkten de deelnemers met een variant op de zogenaamde World Café-methode. Groepen met een in drie ronden wisselende samenstelling van deelnemers met verschillende achtergronden, worden daarbij uitgedaagd met een open blik te kijken naar een vraagstuk. Eerst wordt het vraagstuk gedefinieerd, vervolgens worden zo veel mogelijk oplossingen bedacht die daarna worden aangevuld en uitgewerkt. Ten slotte worden de mooiste oplossingen gekozen en gepresenteerd. Belangrijkste regel: denk in mogelijkheden in plaats van in beperkingen. Op deze avond bleek dat met twee uurtjes hard werken door 25 mensen en twee begeleiders een mooie opbrengst van slimme oplossingen kan worden bereikt. In deze bijdrage vatten we de opbrengst samen per besproken thema.

De bereikbaarheid in de Beerzen moet beter

Het openbaar vervoer van en naar de Beerzen is er de afgelopen jaren niet beter op geworden. Tegelijkertijd constateren we dat er de hele dag door nogal wat auto's van en naar de Beerzen rijden. Openbaar vervoer is een aanbodgestuurd concept. Zouden we dat niet kunnen omdraaien naar een vraaggestuurd concept? Concreet zou dat betekenen dat mensen die afhankelijk zijn van anderen voor hun vervoer een plek zouden moeten hebben om hun reisvraag neer te leggen. De digitale wereld biedt daarvoor volop mogelijkheden. Een app waarin reisvragen en -aanbod gematcht kunnen worden zou een oplossing kunnen zijn. We denken ook aan een centraal gelegen liftersplaats, bijvoorbeeld bij het Doornboomplein, om veilig in en uit te stappen. Liften 3.0 dus, waarbij veiligheid en vertrouwen de waarden zijn waarmee we dit samen vanuit eigen kracht (van de community) gaan doen. 

De tegengestelde belangen van horeca en sportkantines

Horecagelegenheden én sportkantines hebben inkomsten nodig om te overleven. Dat kan deze voorzieningen in een concurrentiestrijd brengen, waarbij de een de ander met prijzen en openingstijden kan tegenwerken. Hoe kun je daarmee omgaan? We denken dat een onafhankelijk regisseur de partijen met elkaar in gesprek kan brengen. Zoeken naar win-win-oplossingen is dan het doel van het gesprek, vanuit een goed zicht op alle randvoorwaarden. Voor die oplossingen kunnen we ook vaker kijken naar hoe men elders te werk gaat. Belangrijk is in een kleine gemeenschap om te beseffen dat er bijna altijd van beide kanten water bij de wijn gedaan moet worden. Het gemeenschappelijk belang moet steeds helder in beeld blijven.

Middelengebruik onder jongeren in de Beerzen

De aandacht voor drank- en middelengebruik onder jongeren in de Beerzen is verslapt. Eerdere initiatieven, zoals een sessie met een ervaringsdeskundige bij Beerse Boys heeft geen vervolg gekregen. We denken dat aandacht nodig is om jongeren bewust te maken van de risico's, zonder overigens paniek te zaaien. We denken dat ouders slecht op de hoogte zijn van het drugsgebruik onder jongeren. Meer aandacht voor middelengebruik kan door een bijeenkomst te organiseren met jongeren, ouders, deskundigen, bijvoorbeeld met de methodiek die ook op deze avond is gehanteerd. Jongeren moeten zelf praten en meedenken over goede afspraken. Jongeren leren het meest van andere jongeren die slachtoffer zijn geworden. Via (sport)verenigingen liggen hier ook kansen om in gesprek te gaan. Een veilig jeugdhonk, met begeleiding van een jongerenwerker, kan ook bijdragen net als een beter zicht krijgen op wat er speelt. Frequent aandacht besteden is erg belangrijk niet alleen vanwege de kracht van herhalen, maar ook omdat telkens nieuwe generaties jongeren op het punt komen dat ze verleid worden tot drank- en drugsgebruik.

Gebrek aan starterswoningen in de Beerzen

Jongeren uit de Beerzen komen nauwelijks aan de bak als het gaat om een betaalbare woonplek. Het alternatief is dan om de Beerzen te verlaten. Dat is om verschillende reden jammer, ook in het kader van behoud van voorzieningen in de kleine kernen. We denken dat er verschillende slimme oplossingen zijn om de betaalbaarheid voor jongeren van een woonplek te verbeteren. Dat gaat verder dan het werken aan de aanbodkant via flexibele inbreiding (het gebruiken van 'open plekken' binnen de bebouwde kom) en het bouwen van goedkope huur- of koopappartementen. De kunst is te denken vanuit de kostprijs in plaats van de vraag wat de koper kan betalen of lenen bij de bank centraal te stellen. Uit het verleden en uit andere plekken in Nederland kennen we slimme constructies, zoals HAT-woningen, duokoop (met een erfpachtconstructie; in Brabant niet een veelgebruikte toepassing), 'slimmer kopen' (kopen met subsidie, waarbij een deel van de subsidie bij verkoop terugvloeit in de woning zodat deze betaalbaar blijft) en werken met een bouwfonds. Dat laatste is op dit moment mogelijk niet haalbaar: vroeger verkocht Bouwfonds Zuid-Nederland huizen in samenwerking met de gemeenten (win-win) en werden hypotheken verstrekt door Hypotheek Fonds Nederlandse Gemeenten (win-win). Er zijn ook ideeën om de verplichte pensioenpremies voor jongeren deels vrij te maken voor investering in een koopwoning. We zouden de verschillende mogelijkheden duidelijker in beeld moeten brengen en samen met de doelgroep en betrokken partijen, zoals de gemeente, woningbouwcorporatie, ondernemers in de bouw en makelaars een krachtig plan moeten uitwerken.

Geen eigen plek voor de jeugd van 14-18 jaar

Voor jongeren van 14-18 jaar is geen eigen plek in de Beerzen. Enkele jaren geleden was er nog de jongerenbus, maar die bestaat niet meer. Ook de activiteiten van een jongerenwerkgroep zijn gestaakt. We denken dat jongeren meer te doen willen hebben in de eigen omgeving. Als inderdaad blijkt dat die behoefte er is, zouden we nu het ijzer moeten smeden omdat er een kans ligt in het voormalig bibliotheekgebouw. Qua ligging (tussen Oostelbeers en Middelbeers) en qua voorzieningen (sport en cultuur) een prima plek. We willen jongeren uit deze doelgroep bij elkaar brengen om ze mee te laten denken en mee laten werken aan het realiseren van een eigen honk, waarbij eigenaarschap een belangrijk uitgangspunt zou moeten zijn.

Speld

Er werd twee uur lang erg hard gewerkt in De Kemphaan door alle deelnemers. Tijdens het uitvoeren van de opdracht om individueel een aantal gedachten bij het eigen onderwerp op te schrijven kon je een speld horen vallen, tijdens de gezamenlijke brainstorms was iedereen actief betrokken. Deelnemers maakten actief gebruik van grote vellen papier om hun gedachten in beeld te brengen. Wie nog niet eerder met de werkvorm kennis had gemaakt, vertelde na afloop aangenaam verrast te zijn door wat de avond – in relatief weinig tijd – had opgebracht. Vooral het bij elkaar brengen van mensen met verschillende achtergronden droeg volgens de deelnemers bij aan het succes. 

En nu... verder

Mooi, al die ideeën, maar hoe zorgen we ervoor dat ze (voor een deel) ook uitgewerkt en uitgevoerd gaan worden. De initiatiefnemers van de avond, naast Raf en Erno zijn dat Frans Verouden en Ad Aben, willen graag helpen bij het verbinden van deelnemers

Jeroen Dijsselbloem geeft politiek advies bij talkshow Beers’ Gebuurt

Video opname politiek advies Jeroen dijsselbloem aan jonge politici

ED 20 januari 2014

door Joep School MIDDELBEERS – „Ga niet mee in de stroom aan gemeentedocumenten en -stukken, dan word je nooit een opvallend gemeenteraadslid.” Het is het belangrijkste advies dat minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem gaf aan Willem Valks (22, CDA), Jan Daenen (18, PvdA), Ranou Hems (20, De Gewone Man) en Claud Leermakers (21, VVD) – vier jonge kandidaten voor de Oirschotse gemeenteraad.

De bijzonder ontspannen Dijsselbloem was gisteren te gast in de derde editie van Beers’ Gebuurt, een vrolijke talkshow die werd gehouden in ontmoetingscentrum Ons Mevrouw in Middelbeers.

Met blosjes op de wangen horen de jonge politici de verhalen van Dijsselbloem, oud-Eindhovenaar, aan.

„Uiteindelijk wil ik niet de landelijke politiek in, maar je kan wel heel veel leren van zo iemand”, zegt de twintigjarige Hems. „Ik was niet extra gespannen, ik moest toch al voor zo’n driehonderd man praten, dat was al spannend genoeg op zichzelf.” Het is inderdaad afgeladen vol in het zaaltje van het ontmoetingscentrum. Dijsselbloem weet de lachers op zijn hand te krijgen door op de vraag hoe zijn werkweek eruit had gezien te antwoorden: „Singapore, Hongkong, Japan en nu dus ook de Beerzen.”

De aanwezigheid van Dijsselbloem is vooral te danken aan PvdA-raadslid Raf Daenen, die door Dijsselbloem zelfs grappend ‘zijn mentor’ wordt genoemd.

„We zijn heel verschillend van aard, maar we kunnen het op een aantal politieke en persoonlijke gronden goed met elkaar vinden”, zegt hij. Samen sparren ze af en toe over politieke onderwerpen.

Het politieke bloed stroomt door de aderen van de familie Daenen, want ook zoon Jan hield – net als de andere jonge kandidaten – een korte politieke pitch.

Buitengewoon plezierig zijn de muzikale intermezzo’s van het bandje This She Likes, onder leiding van de Middelbeerse Susanne van den Heuvel (25). Een feest der herkenning voor de aanwezige Beerze- en Oirschottenaren, want ook andere – bekende en minder bekende – dorpsgenoten, waaronder ex-beachvolleybalster Sophie van Gestel, geven acte de présence.

En Dijsselbloem? Die zet meteen na de talkshow per dienstauto weer snel koers richting Den Haag. „Dit is erg leuk om een keer te doen. Maar ja, ik heb het wel behoorlijk druk hè.”

Start campagne: ervaring en verjonging samen bij PvdA

Middelbeers – Raf Daenen en Afra Pronk blijven als nummers één en twee de Oirschotse PvdA kieslijst aanvoeren voor de komende gemeenteraadsverkiezingen op 19 maart 2014. Dat werd bekendgemaakt tijdens een bijeenkomst op donderdagavond 19 december in café De Kemphaan. Beiden zijn al vele jaren actief als gemeenteraadsleden en bezetten nu ook de twee PvdA zetels in de Oirschotse gemeenteraad. Daenen was in de vorige raadsperiode wethouder. Voor de komende periode is hij daarvoor eventueel weer beschikbaar. Daenen is naast zijn werk als gemeenteraadslid docent Maatschappelijke Ontwikkeling, Beleid en Organisatie en regionaal onderhandelaar voor MBO/HBO namens Abvakabo. Hij woont in Westelbeers. Pronk komt uit Oirschot. Opvallende nieuwkomers op de lijst zijn Corné Lathouwers (nummer 3), oud-voorzitter van Dorpsraad Oostelbeers en Middelbeerzenaar Harrie van Hoof. Deze lijstduwer is vooral bekend als muzikant en cultureel kartrekker in de Beerzen. Ook staan er opvallend veel dertigminners op de lijst, zoals Thomas Rooijakkers uit Oostelbeers (nummer 4), Pieter van Loon uit Oirschot (8) en Ward Pasmans (9) en Jan Daenen (10) uit Westelbeers. PvdA Oirschot wist in de afgelopen periode een ledengroei van 25 procent te realiseren. Reden voor Hans Spekman, landelijk PvdA voorzitter, om komend voorjaar naar Oirschot af te reizen om op taart te trakteren.

PvdA Sterker en socialer, in de volle breedte van de samenleving, fatsoen en voorbeeldgedrag moeten we doen. Iedereen heeft recht op zorg en een stevig maatschappelijk vangnet. De PvdA wil de jeugd niet belasten door rekeningen van het begrotingstekort door te schuiven naar de toekomst. In Oirschot kunnen en willen we vanuit de reserves van het woningbedrijf fors investeren in betaalbare huur- en koop woningen. Bezigheid geeft zin, wij vinden dat iedereen een bijdrage kan en mag leveren aan de samenleving. Als Pvda investeren we in een gezond verenigingsleven dat haar verantwoordelijkheid neemt. Wij investeren in Oirschotse bedrijven die werk maken van vernieuwing en we willen mensen met eigenaardigheden aan de slag te laten gaan, in plaats van uitbuiting van goedkope arbeiders van waar ook ter wereld.

Namens PvdA Oirschot /de Beerzen

Henk van Rees/ Raf Daenen 0646298931

Decentralisaties vragen om andere vormen van organiseren

DECENTRALISATIE IS ORGANISEREN VAN BETROKKENHEID
Raf Daenen en Willem Vermeulen 08 jan 2014 0 reacties
De basisgedachte bij de decentralisatie via Wmo, CJG en Participatiewet was dat lokale betrokkenheid een beter uitgangspunt is bij de organisatie van zorg en welzijn dan één groot landelijk sjabloon. Inmiddels lijkt het vooral te gaan om minder kosten en een grotere efficiëntie.
Omdat er nauwelijks of geen gelegenheid wordt geboden om daadwerkelijk vanuit de gedachte van betrokkenheid zaken op te gaan zetten en ervaring op te doen, gaan we op oude voet verder, maar dan decentraal. Met andesre woorden: wat altijd al mis ging op landelijk niveau dreigt nu weer mis te gaan, maar dan op lokaal niveau. De marktwerking enerzijds en de aanbestedingsbureaucratie anderzijds blijven onverminderd de output van zorg en welzijn bepalen.

Vanaf het Rapport Dekker eind jaren 1980 hebben we onze deskundigheid over hoe we publieke betrokkenheid en dienstverlening goed organiseren ingeruild voor het marktprincipe van concurrentie en het principe van standaardisatie. In plaats van een positieve sturing op basis van wat nodig en goed is voor de cliënt of afnemer van diensten, wordt vooral gestuurd op het naleven van regels en contracten en het in de hand houden van de bestedingen of het maken van winst. Dat leidt tot grootschalige concurrentie tussen zorg- en welzijnsorganisaties enerzijds en anderzijds tot claimgedrag van de burger die zijn recht wil halen of behouden.

Wanneer we kiezen voor de oorspronkelijke uitgangspunten van de decentralisatie, een grotere betrokkenheid, zelfstandigheid en positieve participatie aan de maatschappij, dan moeten we het lef hebben om vanuit andere organisatieprincipes en organisatievormen te werken. Professionals moeten niet worden afgerekend op formele tijdsbesteding of het enkel volgen van protocollen, en cliënten niet op het voldoen aan formele criteria of het correct invullen van formulieren. Juist de positieve energie en aandacht hoort centraal te staan. Het gaat niet om de efficiency of winst van de organisatie, maar om de betrokkenheid van dienstverleners die hun cliënten zien, kennen en weten te inspireren. Dat wordt vaak beter gerealiseerd in kleinschalige multidisciplinaire verantwoordelijke teams waarin medewerkers uit verschillende disciplines er samen werk van willen en kunnen maken.

Willen we echt dat ouders gesteund worden in de opvoeding van hun kinderen, dat ouderen zelfstandig kunnen blijven wonen, of dat personen met geestelijke of fysieke beperkingen meedoen naar vermogen? Dan moeten we de weg durven kiezen naar een nieuw soort maatschappelijk organiseren. Een organiseren dat is gebaseerd op psychologische en pedagogische uitgangspunten met betrekking tot bevestiging, groei, betrokkenheid en voorbeeldgedrag. Deze organisatie moet aansluiten op de leefwereld van mensen.

Decentralisatie kan slechts een succes worden als de vermarkte mammoetorganisaties van zorg en welzijn worden ontbonden. Dan kan opnieuw worden begonnen met werken vanuit buurt- of wijkteams, waarbij kennis over de sociale omgeving en betrokkenheid met de mensen waar het om gaat voorop staat. Een verbreding van het concept buurtzorg in ontwikkeling, maar dan met een multidisciplinaire invalshoek, komt in de buurt. Buurtzorg streeft naar zorgverlening aan huis door hoog opgeleide wijkverpleegkundigen en wijkziekenverzorgenden in kleine autonome teams. Het oplossend vermogen en de professionaliteit van medewerkers wordt ten volle benut..De kosten van management en overhead worden zo beperkt mogelijk gehouden. Dit idee kan in bredere kring worden uitgedragen.

Her en der zijn er vergelijkbare geluiden. Laat ons de sprong naar voren wagen, gewoon met lef vanuit de menselijke maat organiseren

Raf Daenen en Willem Vermeulen

Hoezo problemen met werven raadsleden

Het zou tegenwoordig lastig zijn om gemeenteraadsleden te werven. Maar in de gemeente Oirschot zie ik bij verschillende partijen nieuwe en jonge gezichten. De SP doet zelfs als 7de partij mee met een geheel nieuwe lijst. Dorps Visie zette een lespakket in waarmee 10 burgers zich konden oriënteren op de lokale politiek. Het CDA en GM hebben jonge en nieuwe kandidaten. En wij als PvdA hebben 5 jonge en 5 nieuwe bekwame kandidaat raadsleden geworven.
Dat een aantal burgers zich afkeert van de politiek komt door een gebrek aan fatsoen, door politici die niet integer zijn en door negatieve omgangsvormen. Deze factoren komen regelmatig in de publiciteit. Denk aan het signaal dat de Kamervoorzitter afgeeft als ze zegt dat ze moest wennen aan de harde omgangsvormen in de Tweede Kamer.

In Oirschot hebben we na de zeer turbulente periode die van 2006 tot 2010 duurde, vier jaar lang met vereende krachten een ander politiek klimaat gecreëerd. Vanuit de oppositie en de coalitie hebben we schoon schip gemaakt met belangenverstrengeling en geïnvesteerd in fatsoenlijke omgangsvormen bij onze raadsleden. Uitgangspunt is dat we niet op de man spelen, maar dat we het zakelijk houden en dat we een open debat voeren ten behoeve van het algemeen belang. Volgens mij is goed voorbeeldgedrag de juiste formule om als politiek te laten zien dat er belangrijke beslissingen voor de samenleving op gemeenteniveau genomen worden.

Raf Daenen Westelbeers

Congregatie der Beerse Academie

Op 28 december, dag der Onnozele Kinderen, kwamen leden van de Beerse academie voor hun jaarlijkse lunchbespreking bijeen.
Thema was de kracht en de samenwerking in de grote en de kleine wereld. In de grote wereld zijn tekenen van herstel zichtbaar, dus de term crisis, die onze mentale invalshoek lange tijd negatief heeft beïnvloed, kan worden geschrapt.
Intussen constateren we dat kaders uit de grote wereld hun invloed uitoefenen op de kleine wereld. Dan valt te denken aan de nog steeds doorzettende schaalvergroting, de uitvoering van de wmo, of de reductie van pgb gelden. Dit hoeft niet altijd een vloek te zijn, want het kan mensen ook bevrijden van een stigma en hen aanzetten tot constructieve activiteiten. Wel moet bij het maken van beleid het doel voorop blijven staan. Daaruit volgt de functie en dan pas de vormgeving. Soms lijkt het vooral te gaan om de vormgeving, in functie van het verborgen doel “bezuinigen”. Gemeenten moeten dan met minder middelen het rijksbeleid maar uitvoering proberen te geven.
Wel zien we dat op lokaal niveau een nieuw soort creativiteit kan ontstaan, mits er voldoende ruimte wordt geboden om de kiem van nieuwe ideeën in het gewenste tempo tot ontwikkeling te brengen. Soms moeten zaken wel heel snel worden gerealiseerd, binnen nog niet uitgekristalliseerde kaders.
Er zijn ook lokale initiatieven die potentie hebben, zoals de groene poort in Westelbeers, die recreanten de gelegenheid biedt om zich te verpozen, en die daarmee de aantrekkingskracht van de Landschotse heide vergroot. Maar ook zou het mooi zijn als deze zelfde recreanten een bijdrage leveren aan het onderhouden van de heide, door mee te doen aan een opschoondag. De gemeente kan hieraan een stimulans geven door materiaal ter beschikking te stellen, en wat bij te dragen aan een leuke afsluiting van de dag.
Ook op cultureel gebied is er het komende jaar voldoende te doen, zoals het rondtrekkend Don Quichot theater, of het dorpscafé.
Steeds is het belangrijk om op de juiste schaal zaken te regelen, en daarbij met verschillende belangen rekening te houden. De politiek moet weten wanneer ze proactief moet ingrijpen, wanneer een stimulerende rol nodig is, en wanneer zij zich terug moet trekken, omdat de kracht van de gemeenschap juist nodig is. Ook moet er op gemeenteniveau voldoende binding tussen verschillende groepen en kernen kunnen worden gerealiseerd. Hier kan de politiek aan bijdragen door groepen waar nodig bij elkaar te brengen.
De deelnemers aan de lunch hebben er in elk geval zin in en zullen de schouders er ook in 2014 weer onder zetten.