Onder de inspirerende leiding van Lambert van Nistelrooy waren we bezig met bijvoorbeeld een hangplek voor jong en oud, waarbij ouderen in gesprek gingen met hangjongeren.
Nu dreigt de aandacht van de Provincie voor doelgroepen buiten beeld te raken. Toch vind ik het meer dan ooit wenselijk dat gemeenteoverstijgend en tevens herkenbaar aandacht wordt besteed aan jeugd- en ouderenparticipatie die breder is dan het zorgelijk individualistisch perspectief.
Is er voor jongeren nog wel ruimte om samen te experimenteren en jong te zijn? Iets soortgelijks geldt voor ouderen. Veel ouderen zijn actief in het vrijwilligerswerk, en ouderen zijn daarmee het cement van de samenleving. De babyboomers komen er aan, een eigengereide groep die graag zelf de regie over zijn leven houdt.
Ondertussen is de maatschappelijke realiteit zo dat werkgevers de in hun ogen dure oudere werknemer als het wat minder gaat het liefst laat afvloeien. Economie en arbeidsparticipatie is een provinciaal thema, maar het moet wel worden opgepakt. Probleem is dat er flink wordt beknibbeld op ondersteuningsorganisaties. Een conflict tussen de KBO Den Bosch en de Unie KBO sleept al veel te lang aan. Ook heb ik mijn bedenkingen bij de marktgerichte insteek waar ondersteuningsorganisaties toe aangezet worden.
Er ligt op het terrein van vergrijzing, ontgroening en arbeidsparticipatie een gezamenlijke uitdaging. We hoeven het dan geen doelgroepenbeleid te noemen. Maar aandacht besteden aan samenleven, werken en ontspannen van jong en oud behoeft ondersteuning van een marktgerichte samenleving om zichtbaar te maken waar het echt om gaat: een zinvol bestaan voor iedereen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten