FNV Lokaal geeft u zes redenen:
FNV Lokaal vindt de afspraken die in het concept bestuursakkoord zijn gemaakt voor mensen met
een afstand tot de de arbeidsmarkt onvoldoende. Een belangrijk onderdeel van het bestuursakkoord
is de decentralisatie van een aantal taken naar gemeenten zoals de re-integratie van mensen met
een arbeidshandicap. Er komt daartoe een nieuwe wet: de Wet werken naar vermogen. Deze wet
is een samenvoeging van de huidige bijstandswet (WWB), de WIJ, de Wajong en de WSW, en zal
ingrijpende gevolgen hebben voor de betrokken doelgroepen.
Reden 1: De Wet werken naar vermogen is een asociale wet.
Het is asociaal dat mensen met een arbeidshandicap de rekening moeten betalen voor de crisis die
het gevolg is van het falen van de bankensector. Jongeren met een arbeidshandicap zullen in de
toekomst geen uitkering krijgen, terwijl de kans op werk voor hen, met deze maatregelen, totaal
niet toeneemt.
Reden 2: De sociale werkvoorziening gaat dicht.
De Sociale Werkvoorziening, de beste werkgever voor mensen met een arbeidshandicap, gaat zo
goed als op slot.
Het aantal arbeidsplaatsen daalt van bijna 100.000 naar 30.000. Mensen met een arbeidshandicap
die in de toekomst aangewezen zijn op de Sociale Werkvoorziening zullen lang op een werkplek
moeten wachten.
Reden 3: Met minder geld, kun je niet meer doen.
Gemeenten krijgen niet voldoende geld van het Rijk om het afgesproken cao-loon aan WSW’ers te
betalen. Dat is onacceptabel, want gemeenten kunnen niet onder het cao-loon uitkomen. Uiteindelijk
zal de partij die als werkgever optreedt het proberen te verhalen op de loonkosten van WSW’ers via
de cao onderhandelingen. Want van een kale kip kun je niet plukken.
Reden 4: Werken met behoud van uitkering.
Mensen met een bijstandsuitkering, al dan niet met een handicap, moeten verplicht gaan werken,
terwijl er geen normaal loon tegenover staat. Dit betekent een verschuiving en een verdringing op
de arbeidsmarkt. Steeds meer gewoon werk verdwijnt, het wettelijk minimumloon (WML) wordt niet
langer gerespecteerd en de arbeidsvoorwaarden worden omzeild.
Reden 5: Thuiswonende gehandicapte raakt weer afhankelijk.
De voorgenomen aanscherping van de WWB gaat uit van een huishoudinkomen. En het gevolg hiervan
is dat jongeren met een arbeidshandicap weer afhankelijk worden van hun ouders of van hun
werkende partner.
Reden 6: Schijn beleidsvrijheid.
De grote beleidsvrijheid waar het akkoord over spreekt, is een schijnvrijheid.
Het Rijk legt een verplicht armoedebeleid op met de norm van 110% WML. Wat heb je echter aan
beleidsvrijheid als het gehele risico, zonder voldoende budget op het bordje van gemeenten komt
te liggen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten