Het spookt nu al enkele dagen door mijn hoofd, "Meneer U bent zo negatief cynisch". Ben ik zo cynisch, wil ik cynisch zijn. Als ik eerlijk ben dan ben ik de laatste tijd tegen mijn positieve natuur in best cynisch. Cynisch over de bureaucratie op de opleiding en in het werkveld, cynisch over de bonkende reclame op mijn radio, tv en computer, cynisch over de markt luchtbel waarin we leven, cynisch over linkse feestjes en rechts populisme. Cynisch over de weinig verheffende communicatie op wat genoemd wordt sociale media. Cynisch over de weinig behoeftige verdieping bij studenten, cynisch over de toetsing en controle manie. Ja hierover ben ik cynisch en kan ik me soms erg machteloos en alleen voelen.Verleiding, emotie en angst voeren de boven toon in de wereld om me heen.
Maar toch ben ik overtuigd van de andere weg, liefde, creativiteit, trots, betrokkenheid. Vroeger mocht je me wakker maken voor een Belgisch frietje en een potje voetballen. Nu mag je me wekken voor een goed gesprek. Ik geniet van betrokken studenten, ik hou van mensen die anderen nabij willen zijn in moeilijke momenten. Aanwezige vriendschap van vlees en bloed is me dierbaar. Zelfs van een kritische analyse of goede feitelijke informatie kan ik genieten. Wat ik jullie, onze studenten, wil zeggen is dat jullie hopelijk straks nog 1 van de mooiste beroepen in de wereld mogen uitvoeren, mensen helpen die het niet zelf redden. Koester jullie betrokkenheid, zing, dans, vecht en bewonder zodat we het menswaardig uit blijven dragen als antwoord op een oprukkende consumentisme en populisme. Ik hou van gedreven studenten die anderen willen helpen,. Direct, eerlijk en oprecht hun nek uit willen steken. Je krijgt het niet voor niets maar mijn deur staat voor je open mocht ik iets voor je kunnen betekenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten