Congregatie der Beerse Academie

Op 28 december, dag der Onnozele Kinderen, kwamen leden van de Beerse academie voor hun jaarlijkse lunchbespreking bijeen.
Thema was de kracht en de samenwerking in de grote en de kleine wereld. In de grote wereld zijn tekenen van herstel zichtbaar, dus de term crisis, die onze mentale invalshoek lange tijd negatief heeft beïnvloed, kan worden geschrapt.
Intussen constateren we dat kaders uit de grote wereld hun invloed uitoefenen op de kleine wereld. Dan valt te denken aan de nog steeds doorzettende schaalvergroting, de uitvoering van de wmo, of de reductie van pgb gelden. Dit hoeft niet altijd een vloek te zijn, want het kan mensen ook bevrijden van een stigma en hen aanzetten tot constructieve activiteiten. Wel moet bij het maken van beleid het doel voorop blijven staan. Daaruit volgt de functie en dan pas de vormgeving. Soms lijkt het vooral te gaan om de vormgeving, in functie van het verborgen doel “bezuinigen”. Gemeenten moeten dan met minder middelen het rijksbeleid maar uitvoering proberen te geven.
Wel zien we dat op lokaal niveau een nieuw soort creativiteit kan ontstaan, mits er voldoende ruimte wordt geboden om de kiem van nieuwe ideeën in het gewenste tempo tot ontwikkeling te brengen. Soms moeten zaken wel heel snel worden gerealiseerd, binnen nog niet uitgekristalliseerde kaders.
Er zijn ook lokale initiatieven die potentie hebben, zoals de groene poort in Westelbeers, die recreanten de gelegenheid biedt om zich te verpozen, en die daarmee de aantrekkingskracht van de Landschotse heide vergroot. Maar ook zou het mooi zijn als deze zelfde recreanten een bijdrage leveren aan het onderhouden van de heide, door mee te doen aan een opschoondag. De gemeente kan hieraan een stimulans geven door materiaal ter beschikking te stellen, en wat bij te dragen aan een leuke afsluiting van de dag.
Ook op cultureel gebied is er het komende jaar voldoende te doen, zoals het rondtrekkend Don Quichot theater, of het dorpscafé.
Steeds is het belangrijk om op de juiste schaal zaken te regelen, en daarbij met verschillende belangen rekening te houden. De politiek moet weten wanneer ze proactief moet ingrijpen, wanneer een stimulerende rol nodig is, en wanneer zij zich terug moet trekken, omdat de kracht van de gemeenschap juist nodig is. Ook moet er op gemeenteniveau voldoende binding tussen verschillende groepen en kernen kunnen worden gerealiseerd. Hier kan de politiek aan bijdragen door groepen waar nodig bij elkaar te brengen.
De deelnemers aan de lunch hebben er in elk geval zin in en zullen de schouders er ook in 2014 weer onder zetten.