Een perspectief voor: Linkse en rechtse volksverlakkerij en zaken die verdoezeld worden!

Door middel van reclames zetten zorgverzekeraars mensen aan tot shoppen, maar mensen met een wankele gezondheid komen niet in aanmerking voor de goedkope aanbiedingen. Het oorspronkelijke doel van verzekeren: samen de lasten en risico’s delen bestaat niet langer, en in plaats van solidair te zijn worden mensen met agressieve reclame boodschappen tegen elkaar uitgespeeld. Anderzijds moet worden voorkomen dat individuen of groepen die het niet nodig hebben, profiteren van voorzieningen. De protesten van de SP e.a. bij ieder incident in zorg en welzijn kan mensen al dan niet bewust legitimeren om zich zielig en afhankelijk te gedragen. Hierdoor zitten sommige mensen thuis zonder iets omhanden te hebben, terwijl een actieve deelname in de samenleving de kans op werk, eigenwaarde en gezondheid vergroot.
De kans op werk wordt steeds meer afhankelijk gemaakt van de eigen actieve inzet van de werkzoekende. De UWV is grotendeels gedigitaliseerd en heeft nauwelijks nog directe contacten met de werkzoekenden, terwijl die het persoonlijk contact juist hard kunnen gebruiken. Wie zijn oor te luister legt, hoort de klachten met bosjes.
Intussen wordt door Wilders en consorten de schuld gezocht bij “de buitenlanders die onze baantjes inpikken”. Ook Roemer vindt het ongewenst om buitenlandse werknemers naar Nederland te halen. Laten we vooral niet vergeten dat het de Nederlandse ondernemers zijn die de arbeidsmigratie op gang hebben gebracht. In de zestiger jaren van de vorige eeuw waren het de Turken en Marokkanen en nu worden de goedkope krachten uit Oost Europa hier naar toe gehaald. In de transportsector is in het internationale goederenvervoer het aantal Oost-Europese chauffeurs sterk toegenomen. Het gaat echter nog verder dan Europa: wij laten er ons op voorstaan dat we een belangrijk handelsland zijn, maar met de handel en wandel van onze internationale ondernemingen houden we wel de uitbuiting en armoede in grote delen van de wereld in stand
Intussen worden de arbeidsomstandigheden in eigen land verder verslechterd, gelegitimeerd door de economische crisis. Vaste arbeidscontracten worden nauwelijks nog gegeven, mensen met een beperking worden liever niet in dienst genomen, de termijn van ww-uitkering wordt teruggebracht en het groeiend leger van ZZP’ers wordt uitgeknepen. Met de complimenten aan ondernemend Nederland
Aan de andere kant van de lijn staan bestuurders met grootheidswaanzin die het fundament van de samenleving verpesten door graaigedrag en onverantwoord handelen met geprivatiseerde middelen. Het idee dat marktwerking beter is heeft zich op een aantal terreinen inmiddels uitbetaald in oplopende schulden die collectief moeten worden opgebracht; de belastingbetaler dokt wel. Wie durft nog te zeggen dat het privatiseren van collectieve diensten rendabeler en efficiënter is dan die diensten in handen laten van de overheden?
De kloof tussen bevolkingsgroepen wordt verder vergroot. Het gaat allang niet meer om objectieve nieuwsgaring, maar om klantenbinding in een vaak overvolle mediale markt. Dat leidt tot opbieden in extreme scoops.
Een toenemend aantal reclames zet aan tot zelfzuchtig gedrag door te suggereren dat je alles kunt hebben wat succesvolle mensen ook bezitten.
Heel veel dingen zijn niet wat ze lijken. Wie of wat kunnen we nog geloven, en op wie kunnen we nog vertrouwen in deze wereld van informatieoverload, verleiding, spionage en telefoontaps, of juist het op mysterieuze wijze verdwijnen van zo’n tap als het toevallig goed uitkomt.
We manipuleren en we worden gemanipuleerd, dit lijkt wel het nieuwe cement van de samenleving. Niet Amerika of Rusland zijn kampioen afluisteren maar ons aller Google. En als we het dan toch over manipulatie hebben. Laten we voortaan alle reclame boodschappen inruilen voor samenlevingstips
Politie, welzijs- en zorginstanties zijn verouderde bolwerken, die geen grip hebben op waar ze voor bedoelt zijn, een samenleving in goede banen leiden Het manipulatief en berekenend denken staat werkelijke participatie in de weg. Dit kan alleen doorbroken worden door de oude uitgeleefde organisatie af te breken en met een nieuwe sociaal gedrevenheid terug te keren naar de leefwereld, waar mensen elkaar kennen en iets van het samenleven willen maken. Terug naar lokale zelfsturende multidisciplinaire wij(k) teams die met twee benen in de samenleving staan, en die voorleven, voorbeeld gedrag en participatie als leidraad nemen. Net in een digitale samenleving liggen er mogelijkheden om het samenleven weer voorop te stellen

Raf Daenen en Willem Vermeulen, auteurs boek perspectief op maatschappij in crisis