Vrijwillige Brandweer en regionalisering

Wat niet van onder opgebouwd wordt maar van bovenaf doorgedrukt, kan nooit werken.
Vandaag was in het Brabantsdagblad te lezen dat er in de Mierden niet voldoende nieuwe vrijwilligers gevonden konden worden voor de Brandweer.
Regelmatig komen organisaties die draaien op vrijwilligers onder druk te staan. Anderzijds hebben we in Nederland de mond vol dat gemeenten in het Kader van de Wet Maatschappelijk Ondersteuning een steeds groter appel moeten doen op het oplossend vermogen van de gemeenschap. De logische gedachte die hier op volgt is, de mensen zelf (individualisering) zijn verantwoordelijk dat bepaalde voorzieningen niet meer in stand gehouden kunnen worden. Opgeschaling en professionalisering is dan ook een logisch gevolg.
Als we het nu eens omdraaien. Wanneer we al die onderzoekende mensen achter de bureaus in zouden zetten op de werkvloer, dan zou wat nu als bureauveiligheid wordt opgelegd, praktische doorleefde veiligheidservaring zijn,
Of het nu gaat om onderwijs, buurtzorg, maatschappelijkwerk, bibliotheken, we trappen steeds in de zelfde valkuil. We denken dat groot en professioneel onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Maar al te vaak is groot gekoppeld aan bureaucratie, onderzoek op afstand, beheersing en protocollen. Vermeende efficiëntie winst gaat gepaard met verlies aan betrokkenheid.
Ik wil pleiten voor het sturen op professionele betrokken organisaties drijvend op vrijwilligers in plaats van te sturen op gebureaucratiseerde schijn veiligheid.
Voor de brandweer in de Mierden e.a. betekend dit, burgemeesters denk niet waarom iets niet kan. Mobiliseer energie over hoe we iets wel kunnen behouden.
De kracht van de kleine betrokken gemeenschappen is de essentie van de WMO: Creatieve oplossingen niet perfect maar wel zeker zo goed.

Gegevens Intensieve veehouderij

11%
Het percentage Nederlanders dat achter de bouw van megastallen staat, volgens een enquête door onderzoeksbureau NIPO
20%
Het percentage boeren in Nederland dat in plaats van veehouderij kiest voor andere inkomstenbronnen, zoals recreatie, zorgverlening of de verkoop van eigen producten
27
Het gemiddeld aantal dieren dat per jaar per Nederlander wordt geslacht
56%
Het percentage Nederlanders dat tegen de bouw van megastallen is (NIPO)
64%
Het percentage Nederlanders dat megastallen een belangrijk onderwerp vond bij de verkiezingen voor de Provinciale Staten
74
Het aantal megastallen in Brabant in 2010,
133
Het aantal megastallen in Nederland in 2010,
1700
Het gemiddeld aantal dieren per varkensbedrijf in Nederland (eind 2010)
50.000
Het aantal veehouderijen dat Nederland vorig jaar telde
78.000
Het aantal veehouderijen dat Nederland tien jaar geleden telde
1.100.000
Het aantal varkens dat Nederland meer telt dan in 2004
2.400.000
Het aantal inwoners van Brabant
12.251.632
Het aantal varkens dat in Nederland in 2010 werd gehouden
32.000.000
Het aantal kippen, varkens, geiten en koeien dat Brabant herbergt
450.000.000
Het aantal dieren dat per jaar in Nederland wordt geslacht

Oirschot Duurzaam Monument in 't Groen 2

En we kunnen in Oirschot vrolijk doorgaan met het slopen van waardevolle panden.
Met de sloop van een oud boerderijtje op het Doornboomplein in Middelbeers en de sloop van de ziekevleugel Hof van Solms nog in het geheugen wilde het CDA een jaar geleden een duidelijke halt toeroepen aan het slopen van waardevolle panden. Het moest mogelijk zijn tegen de wil van eigenaren waardevol erfgoed op de gemeentelijk monumentenlijst te plaatsen.
Echter na een mailtje van de fractievoorzitter van de VVD om het raadsbesluit uit te stellen voelde ik al nattigheid. Het CDA en Dorpsvisie hadden samen een motie ingediend om te komen tot het formuleren van een eigentijds monumentenbeleid. Het was dus logisch om de Motie Mauser (geen monument zonder toestemming eigenaar) in te trekken. Echter door waarschijnlijk grote Liberale coalitiedruk haakte het CDA af.
Kortom: Eerst weinig duurzaam groen en straks ook geen monumenten meer

Oirschot Duurzaam Monument in 't Groen 1

Mega buikpijn in reactie op enkelvoudige zorgvuldigheid richting Intensieve veehouderij.
Op aanraden van wethouder Machielsen schuift de Oirschotse Raad de verantwoordelijk over besluit Autonome Ontwikkelingen door naar de Provincie.
De Oirschotse raad met name de coalitie partners CDA, VVD, D66 en GM hadden ook een moedig besluit kunnen nemen. Alle voorliggende Autonome Ontwikkelingen voldeden niet aan de criteria voor een duurzame locatie en landschappelijke inpassing en hoefden dus niet aangemeld te worden bij de provincie.
De vraag die je kunt stellen, gaat het hier slechts om het afschuiven van verantwoordelijkheid of is men, ondanks de mooie woorden van weth. Machielsen, nog steeds op zoek naar een weg om op de oude voet door te gaan?
Als het college en de coalitie partners echt willen werken aan een toekomstvisie "duurzaam monument in 't Groen dan zal men anders om moeten gaan bij het wegen van burger en ondernemers belangen.
Kortom: Voorlopig nog weinig visie en weinig duurzaam groen in Oirschot

Socialistische voettocht

Beste Raf,

Super bedankt voor je gastvrije reactie. Hierbij de link naar mijn site
Over het waarom van mijn voettocht het volgende:
Tegen de achtergrond van een verouderend en een verminderend leden tal, neemt de electorale aanhang van de (internationale) sociaal democratie gestaag af. In de ogen van meerdere generaties burgers ontbeert het de sociaal democratie aan zeggings- en bindingskracht, alsmede aan een wenkend perspectief. En dit juist in een periode waarin de economische orde een wereldwijde dimensie heeft gekregen, een mondiale migratiestroom op gang is gekomen en grote vraagstukken op het terrein van milieu, energie en water zich opdringen.
Te voet en welgemoed gaat Jan daarom de komende twee jaar, twee dagen per week het land door om onderweg naar mensen te luisteren en met hen te praten. Want wat is de werkelijkheid achter de economische wereldorde voor de mensen in Nederland?
Hoe wordt de solidariteit georganiseerd, tegen de achtergrond van een terugtredende overheid en een verzelfstandigde of geprivatiseerde publieke ruimte?
Hoe organiseer je de gemeenschap, van het gezin tot de straat, van zelfstandige tot werknemer, van patiënt tot consument?

Wat zijn de dromen en verwachtingen van eenvoudige, onbekende mensen, van jong en oud, rijk en arm, in de stad en op het land? En hoe bereiden zij zich voor op de toekomst? Die vragen komen onderweg aan bod tijdens mijn ontmoetingen, gesprekken en debatten. Toevallig of goed georganiseerd.

Tijdens mijn voettocht zal ik bij gelegenheid vergezeld worden door gasten; politici, bijzondere of gewone mensen. Maar vaak ook onverwachte ontmoetingen. De Voettocht van mij is voor alles een interactief, digitaal project. Iedereen kan echt

Jan Hesse Schuurman

mee doen: doe voorstellen, kom met ideeën, onthullingen, met kritiek, met nieuws en met dromen… en wandel mee wanneer dat kan.http://www.voettochtvanjan.nl/wordpress/

Goed rentmeesterschap

Gisteren heb ik nog eens mijn jeugd boeken van Karl May bekeken, tot mijn verrassing kwam ik er een niet geschreven boek in tegen: "Lossen Old Schatterhand, Winnitou en Ahrendsoog het lekkende Oirschotse drama op.

• Mocht Wazigloog uit de geheime raad der wijzen praten
• Heeft ontkennend Beertje met dubbele tong gesproken
• Wie heeft er stiekeme rooksignalen uit de geheime raadstent laten ontsnappen

Maar als zo vaak ligt de ontknoping van dit soort boeken bij een moedig besluit of wijze interventie van Winnitou en Old Schaterhand


Wij als PvdA Oirschot en PvdA provinciaal hebben fouten gemaakt als het gaat om de aard en de omvang van de Intensieve Veehouderij na de reconstructie in Brabant.
De reconstructie was bedoeld om na de varkenspest alle boeren een toekomstperspectief te bieden, en een kwaliteitsimpuls te geven aan natuur, milieu en veehouderij.
Afgelopen zondag was er in Zembla een documentaire waarin werd ingegaan op de gevolgen van de besluitvorming in Oirschot en de provincie. De belangen van de boeren en de bewoners werden tegenover elkaar gezet. Of wat in de documentaire werd beweerd nu allemaal waar is of niet, op deze wijze lossen we het probleem in Oirschot en Brabant niet op.
Binnenkort wordt de toekomstvisie voor Oirschot vastgesteld. Laat ons aan de vooravond van zo’n belangrijk besluit Oirschot niet verprutsen voor de komende 25 jaar.
Iedereen ziet in dat het nodig is om grenzen te stellen aan grootschalige Intensieve Veehouderij. We kunnen ons afvragen in wiens belang is het om steeds maar weer mee te werken aan het oprekken van een helder en duidelijk besluit. Gevolgen van de nu voorliggende vrijstellingen zijn.

• Oirschot als aantrekkelijk monument in het groen wordt in het belang van enkelen voor jaren zowel wat milieu als omgeving flink verprutst.
• Buurtschappen, boeren en burgers worden blootgesteld aan een slecht tot heel slecht leefmilieu en onderlinge relaties worden voor jaren verziekt.
• De reconstructie was voor alle boeren bedoeld en niet voor enkele concernboeren of in middels speculerende bouwondernemers.

Een omwonende zegt: "ik heb geen moeite met het feit dat het af en toe stinkt maar dat ik iedere dag geconfronteerd wordt met een muur van stallen waarvan ik niet weet wat er gebeurt, dat geeft me een bedreigd gevoel".
Drie opmerkingen over het proces:

1. Er zijn nooit onomkeerbare besluiten genomen. Mochten er al kosten gemaakt zijn in het proces van planvorming dan moeten we deze vergoeden. Echter, voor speculanten kennen wij geen pardon.
2. Er gebeuren op dit moment ook heel goede zaken en er liggen ook nieuwe kansen in de sector, bv het Rondeel in Wintelre.
3. Citaat: "de duurzame locatietoetsen zijn niet volledig er kan voor geen enkele locatie uitgesloten worden dat het gaat om een duurzame locatie" volgens ons is dit nu 1 van de vereisten waaraan voldaan moet zijn om met recht een autonome ontwikkeling te zijn.

Als PvdA willen we inzetten op kwaliteit van veehouderij waarbij gezondheid en welzijn van Burger, Boer en Dier centraal staat.

Om een lang verhaal kort te maken: we kunnen ons beroepen op allerlei argumentaties, vermeende en niet vermeende verplichtingen., maar een Overheid die het welzijn en de gezondheid van Burgers ondergeschikt maakt aan het grote ondernemersbelang ondermijnt haar gezag.
Daar en tegen nemen krachtige bestuurders op basis van een toekomstvisie een moreel verantwoord besluit en ze zijn een voorbeeld voor de gemeenschap.
Beste Raad der wijzen, voor een gezonde Oirschotse gemeenschap, ga met ons mee, laat gekonkel en gedraai, en koers van nu af aan recht door zee.
Met de woorden van opperhoofd van de Dwamish
Het kan anders, het moet anders, MOED, broeders en Zusters, een beetje meer moed, strek de rug en span de spieren, Zij zijn tot de tanden toe bewapend, maar jullie staan voor het goede in het leven

Het multiculturele drama en integratieproblemen

De op eer, hiërarchie en traditie georiënteerde migrantencultuur botst steeds vaker met de vrije waarden van de Nederlandse samenleving. We hebben 40 jaar lang de fricties tussen allochtonen en autochtonen laten passeren. We hebben politie, huisartsen, leraren, verplegers, conducteurs en wegenwachters aan hun lot overgelaten en hen laten aanmodderen. De onmacht of onwil tot aanpassing, de blijvende oriëntatie op het land van herkomst en de problematische positie van de vrouw werden door de Nederlandse samenleving niet gecorrigeerd. Dat kwam omdat in de periode van binnenkomst van allochtonen de individualisering opkwam, en iedereen moest kunnen leven zoals hij of zij wil.

Maar wie een vreemd land binnenkomt mag niet straffeloos een buitenproportioneel beroep doen op uitkeringen, zich schuldig maken aan criminaliteit, of sympathiseren met radicale moslimterroristen. Daarom is een tegengeluid nodig voor de kleine groep extremisten en raddraaiers. Ook wordt een antwoord gevraagd op falend burgerschap, ouderschap of werknemerschap, op opvoedingsproblemen, verwaarlozing, armoede, werkloosheid, mishandeling van vrouwen en kinderen. Integratie betekent je aan de regels en algemeen Nederlandse normen houden, geen nodeloze overlast veroorzaken, kinderen goed opvoeden, werken voor je brood, Nederlands leren, geen strafbare feiten plegen en meedoen met de samenleving.

Boodschap aan de socialisten en de PvdA-ers in het bijzonder

Als socialisten en PvdA-ers hebben we gefaald om gewone mensen bij grote veranderingen in onze samenleving het gevoel van rechtvaardigheid te geven en het gevoel dat men van ons als brede volkspartij op aan kan. De PvdA moet een belangrijke identiteits en verbindende schakelpartij zijn. Een partij die de brug slaat tussen elite en zwakke groepen. Een partij die bij integratieproblemen haar kop niet in het zand steekt.

Onze gewetensvragen zijn dan ook: 

• Kan een brede sociaal democratische partij het zich veroorloven om exclusief aan de kant van de elite te gaan staan.
• En hoe zijn we zo ver kunnen afdwalen van onze volkse roots.

De wereldburger bestaat niet : het juiste boek op het verkeerde moment

Het CDA likt zijn wonden na de verkiezingsnederlaag bij de Provinciale Staten, terwijl de PvdA goed weg lijkt te komen. Omdat de schade beperkt is gebleven, heerst binnen de PvdA enige onterechte tevredenheid. Maar er is er wel degelijk reden tot zorg. René Cuperus maakt in zijn boek "de wereldburger bestaat niet", een perfecte analyse van de problematiek van de PvdA. De pakkende subtitel: "Waarom de opstand der elites de samenleving ondermijnt", geeft de kern van het boek ondubbelzinnig weer.

Er is onrust in het maatschappelijk middenveld. Globalisering en het integratievraagstuk schaden het vertrouwen van het maatschappelijke midden. Het probleem van de sociale democratie werd door de financiële crisis en het krachtige optreden van Wouter Bos verdoezeld. In de hectiek van de crisis werd de impact en het belang van het boek van Cuperus ietwat naar de achtergrond geschoven. Maar de problemen en het ongenoegen van een zich onbegrepen voelend maatschappelijk midden blijven zorgwekkend en vragen om duidelijke keuzes.

In zijn laatste artikel in NRC handelsblad van 12 april 2008 stelt Thijs Wóltgens: "links moet zich weer veel meer richten op het vraagstuk van de maatschappelijke verdeling".

Het voortdurende debat over de zelfverrijking aan de top, de integratie en de bedreigde identiteit leidt tot de conclusie dat de maatschappelijke balans verstoord is. Over de oorzaak hiervan lopen de meningen uiteen. De globalisten van D66 en Groen Links wijten het aan de populistische invloed van Fortuyn, Verdonk of Wilders, die van Nederland een bange, gesloten samenleving hebben gemaakt. Maar ook worden verwijten geuit dat het neoliberale globalisme met een grenzeloze Europese uitbreiding de massamigratie heeft bevorderd, dat er een blind geloof is in marktwerking en de kenniseconomie, dat de verzorgingstaat is uitgekleed en dat bij de bancaire crisis niet tijdig en goed is ingegrepen. Vooral de lagere middenklasse volgt zulke kritieken als reactie op de globalisering, die hen bedreigt en die leidt tot een maatschappelijke tweedeling. Aan de ene kant zijn er winnaars die profiteren van globalisering door handig in te spelen op markt, innovatie en verplaatsing van productie naar lage loonlanden, en aan de andere kant de verliezers die de ontwikkelingen niet kunnen bijbenen, sociaal worden gedeclasseerd, en zich in de steek gelaten voelen. Bij hen ontwikkelen zich gevoelens van wrok en cynisme tegen de politiek en de kenniselite. De roep naar Law and Order, naar sterk leiderschap en de afkeer van buitenlanders is slechts een afgeleid gevolg van deze ontwikkeling.

Het lot van de middenklasse.

Het Deutsche Institut für Wirtschafsforschung concludeert dat de grote en stabiele middenklasse die er lange tijd was dramatisch is gekrompen. Velen vallen terug naar de lagere klassen, weinigen werken zich omhoog. Zij die terugvallen ervaren de gaten in het maatschappelijk vangnet. In de middenklasse is de politieagent, verpleegkundige of leerkracht niet langer zeker van een stabiel bestaan. De toenemende groep ZZP-ers ervaart de maatschappelijke onzekerheid dagelijks. Globalisering stimuleert de maatschappelijke ongelijkheid en toenemende tweedeling in "haves"en "have-nots".

Op zoek naar inhoud en karakter

Nu de provinciale verkiezingen weer achter de rug zijn pakken we de Oirschotse draad op karakter en inhoud weer op. Het valt niet mee om tegen het bolwerk van CDA, VVD, DGM en D66 de belangen van U als burger te dienen.

Van het voornemen om op een open en transparante manier het maatschappelijke debat te voeren komt weinig terecht. Als PvdA ervaren we het als vechten tegen de bierkaai. Zonder extra steun uit de bevolking lukt het ons niet om belangrijke zaken voor de Oirschotse gemeenschap gerealiseerd te krijgen.

Ook de komende raadsvergadering staan er weer een aantal voorgekookte punten op de agenda. Het college met voltallige coalitie steun, komt weer op de proppen met een verzoek tot ontheffing voor 10 autonome ontwikkelingen Grootschalige Intensieve Veehouderij in verwevingsgebieden. Ondanks alle maatschappelijke druk en dat VVD, D66 provinciaal en CDA landelijk een heel ander geluid laten horen zet men in Oirschot stug door. Onbegrijpelijk maar waar. Er is door milieudienst SRE duidelijk aangetoond dat er sprake is van een zeer slecht leefklimaat in het gebied Huijgevoort Heiakkers maar wat kan dat wethouder Machielse schelen. Je kunt je afvragen welk belang hier wordt gediend.

Het monumenten beleid vraag ook extra aandacht, zonder visie moet de raad nu kaders stellen, in ieder geval moet de VVD motie Mauser van tafel.

Het stoppen van de D66 wethouder wordt met mist en mysterie omhuld.

Tot slot, tegen de normale begrotingsystematiek in wil het college het geld, 2,2 miljoen voor niet uitgevoerde werkzaamheden 2010, meenemen naar het komende jaar. Ondanks een tot 3x toe ingediende VVD bezuinigingsmotie kunnen we concluderen, er wordt geen werk geleverd, wel ambtelijke kosten gemaakt en we teren verder in op onze reserves.

Werk te over om de belangen van Oirschot te dienen. Als PvdA kunnen we geen ijzer met handen breken en we zitten dringend verlegen om extra steun en mensen die met ons mee willen denken in het belang van de hele Oirschotse gemeenschap.

U bent van harte welkom op onze fractievergadering van 24 maart in de zadelmakerij om 20 uur!

Zorgen over Transitie Jeugdzorg

Hard optreden tegen jongeren is in. Als in Gouda Marokkaanse jongens over de schreef gaan, roepen Kamerleden dat het leger er op af moet worden gestuurd. Op stations worden jongeren verjaagd met mosquito’s. Bestuurders staan voortdurend onder druk om hangjongeren aan te pakken.

Maar als de sociale omgeving van de jeugd haar verantwoordelijkheid niet neemt werken zelfs de meest draconische maatregelen niet. Dat komt, volgens De Winter, omdat in het voortdurend negatief benaderen van de jeugd de boodschap zit dat de jeugd alleen maar last veroorzaakt. Zo isoleer je jongeren, terwijl je ze juist bij de samenleving moet betrekken.
Inmiddels wordt de jeugdzorg overgeheveld van de provincie naar de gemeente. Het goede daarvan is dat de zorg voor de jeugd dicht bij de samenleving komt. Dat principe steun ik van harte. Er is ook een gevaar. Met de bezuinigingen voor de boeg is het de vraag of gemeenten voldoende politieke en bestuurlijke prioriteit geven aan deze overdracht. Ook is het de vraag of alle gemeenten voldoende beseffen wat er op hen af komt, en toegerust zijn voor wat er moet gebeuren. Denk aan begeleiding, behandeling, gezinsvoogdij, pleegzorg, uithuisplaatsing, enz.

Voor mij heeft het bewaken van een duurzaam jeugdbeleid de hoogste prioriteit. Daarbij moet primair ingezet worden op preventie. Hier spelen professionele organisaties die werken aan een goed opvoedkundig klimaat thuis en in de samenleving een rol. Medewerkers van consultatiebureaus, onderwijsgevenden, ordehandhavers, maar ook jeugdleiders, trainers, of speeltuinbeheerders hebben een opvoedende taak. Professionals en vrijwilligers kunnen zich richten op een gezonde ontwikkeling van de jongeren, en de zorgzaamheid voor elkaar en voor de samenleving. Bij een kleine groep bij wie verstoringen dreigen geeft het Centrum voor Jeugd en Gezin zo snel mogelijk advies. Dit Centrum is het scharnierpunt voor de samenwerking. Er wordt in gezamenlijk overleg zoveel mogelijk nabije ondersteuning gegeven. Pas als jongeren blijvend ontsporen worden gespecialiseerde organisaties ingeschakeld. De huidige situatie biedt kansen om de zorg voor de jeugd meer preventief en dicht bij huis te organiseren.

In de overgangsperiode moeten de samenwerkende gemeenten aangesproken worden op het nemen van hun nieuwe verantwoordelijkheid. Mijn grote angst zit hem in de dreiging dat we weer verzanden in een nieuw bureaucratisch proces. Het moet en kan gaan over het zo dicht mogelijk bij huis verankeren van opvoeding in de samenleving.

In het belang van ouders en kinderen zal de komende vier overgangsjaren de provincie haar verantwoordelijkheid moeten nemen om creatief regisserend gemeenten aan te zetten tot samenwerkende zorg voor jeugd dicht bij huis.

Mijn stem heeft ie

Raf is iemand die middenin de samenleving staat , heel goed kan relativeren en een onuitputtelijke energie lijkt te hebben. Als hij ergens voor staat dan zet hij zich er met de volle 100% voor in. Aandacht voor de jeugd en leefbaarheid vind ik belangrijk. Ik zie dat terug in zijn speerpunten. Zijn belofte zich in te zetten voor een leefbaar platteland gaat hij zeker waarmaken als hij de kans krijgt. Ik gun hem die kans en weet dat mijn stem aan hem goed besteed is.


Heleen van Breemen