Algemene beschouwingen Obama geïnteresseerd in begrotingstruc Oirschot

Algemene beschouwingen 2014, PvdA

Ik hoorde een klikje op mijn telefoon en riep heel hard en boos in mijn telefoon: “wie luistert mij af?” Een beduusd stemmetje zei: “Ik, zwarte Piet Obama”. Daarop zei ik heel toegeeflijk: “Barak, vraag maar, ik heb niets te verbergen, en de volgende keer graag gewoon bellen.”Daarop begon Obama: “Mister Daenen, would you be so kind to ask your Mayor how…” Ik onderbrak hem met de woorden: ”Zeg, Barak jij had toch Nederlandse roots, je kunt gewoon Nederlands praten”. Waarop hij zei:  “Raf, wil je aan het college vragen hoe zij in staat zijn een begrotingstekort van1,5 miljoen met 1 pennenstreek weg te werken. Dan hebben wij in Amerika ook geen shut down meer nodig.”…

Als PvdA zijn we tevreden over de aangeleverde informatie, het in de financiële diepte duiken laten we graag over aan fracties uit de coalitie.

Als PvdA vinden we dat de gemeentefinanciën overzichtelijker zijn geworden, maar daardoor zien we ook dat er van de beoogde bezuinigingen slechts de helft gerealiseerd is en de andere helft  wordt geput uit de algemene reserve, extra kredieten voor organisatie-ontwikkeling, bestemmingsplan buitengebied en hersteloperatie mbt beheersplannen groen en wegen. Daaraan wordt dan nog de grote rentetruc toegevoegd en dan hebben we een reëel beeld van hoe deze regering omgaat met de gemeentefinanciën.

Visie: Oirschot een kwalitatief groene gemeente die bewust stuurt op samenhang met haar omgeving en werk maakt van een actieve gemeenschap.

Als PvdA willen we investeren in de gemeenschappen, leefbaarheid, participatie en op de samenleving gerichte activiteiten.

Juist in deze tijd van crisis is inkomensondersteuning en armoedebeleid erg belangrijk. Wij willen de extra rijksgelden in 2013 voor armoedebeleid oormerken zodat ze niet opgaan aan lantaarnpalen en we het belastingkwijtscheldingsbeleid weer kunnen invoeren. Wij zullen hiervoor een motie indienen.

Als PvdA hebben we bij de Kadernotitie het voorstel gedaan om voor de kernen Oostelbeers en Spoordonk in het kader van de leefbaarheid 1 miljoen te reserveren. Zou een dergelijke investering een bijdrage kunnen leveren aan het behoud en de transformatie van de kerken in het kader van de leefbaarheid? Wij zullen een motie indienen om daar waar er in dit kader initiatieven komen uit de gemeenschappen van Oostelbeers en Spoordonk hier constructief in mee te denken en in redelijkheid hier een bijdrage aan te leveren.

Als PvdA merken we in het kader van Brainport maar ook in het kader van horeca en toerisme dat ondernemers last hebben van het prisoners dilemma: samen kom je verder, maar het gaan voor het persoonlijk gewin op de kort termijn is sterker. Echter, daadoor kom je er gezamenlijk uiteindelijk slechter uit.. Hier lag een uitdaging om vanuit een gemeenschappelijke visie samen aan een economisch actieplan te werken;

Wij hebben met  zijn allen Oirschot als schaliegasvrije gemeente benoemd, de volgende stap is dat we zullen moeten investeren in andere duurzame energie. Ik nodig andere fracties uit om andermaal in gezamenlijkheid een motie te formuleren die een aanzet biedt om initiatieven in dit kader te ondersteunen.

Volgens ons heeft de wethouder infrastructuur ooit gezegd dat heel Oirschot  voor niets ofvoor weinig zou kunnen beschikken over glasvezel. Hoe ver zijn we hier mee? Ook hier nodig ik andere fracties uit om met een stimulerende motie te komen

Decentralisaties, participatie en kanteling

Als PvdA hebben we constant het College gestimuleerd om er zich voor in te spannen dat de kracht van de gemeenschap en de mensen tot haar recht komt.

Burgerparticipatie, burgerkracht, overheidsparticipatie blijken in de praktijk weerbarstig en lastig te realiseren, met name door de verschillende rollen van de betrokken partijen en het feit dat mensen veranderen nu eenmaal moeilijk is. Dat is de reden dat er geen echte stappen gezet worden. Vandaag konden we weer eens in de krant lezen dat de vier grote gemeenten in Brabant worstelen met de vormgeving van CJG. Voor de kleine gemeenten geldt dit net zo goed, zoals een rapport van het PON aangeeft. In Oirschot zijn we ook nog niet veel opgeschoten, al hebben we er zelfs een speciale wethouder voor gehad!

Ik wil beginnen met de Wethouder maatschappelijke ontwikkeling en de afdeling een compliment te geven over de kwaliteit van de antwoorden op de niet technische vragen die wij als PvdA gesteld hebben

Over de visie waren we het snel eens, dicht bij huis, een gezin, een plan, een regisseur. Maar als we de eigen en andere heilige huisjes moeten opgeven dan wordt het een ander verhaal.

De steeds weer terug kerende vraag is; hoe doen we dat

De antwoorden zijn tot nu toe: Bla bla bla bla bla

De visie en uitgangspunten achter de afzonderlijke decentralisaties zijn vergelijkbaar en vragen om een nieuwe benadering, ofwel een transformatie van het sociale domein: meer participatie en eigen kracht van de burger (zelfredzaamheid), minder bureaucratie, meer slimme combinaties om echte resultaten te bereiken in het sociale domein, een beperktere rol van de overheid en vermindering van de inzet van overheidsgeld. Hiervoor is een andere rolverdeling tussen burgers, maatschappelijke instellingen en de overheid noodzakelijk.

Nu volgt het antwoord; de organisatie

De organisatie van de uitvoering van de verschillende decentralisaties stemmen we zoveel mogelijk op elkaar af. Bij elke decentralisatie denken we na over de invulling van een front- en backoffice en zaken zoals inkoop- en aanbesteding. Er zit daarnaast overlap in organisaties waarmee we gaan samenwerken. Naar verwachting kunnen we ook op het moment vanorganisatie veel zaken integraal oppakken.

We zijn dan ook in overleg met organisaties, instellingen en andere gemeenten om zowel beleid verder uit te werken als om kennis te delen.

Wat wordt hier nu echt gezegd. Er moet heel veel gebeuren. We zijn afhankelijk van elkaar, we hebben geen enkele doorzettingsmacht of  eindverantwoordelijkheid. Het instrumentarium van  aanbesteding en de bestaande organisaties passen niet op wat er nodig is aan organiserend vermogen. En zolang er geen echte ongelukken gebeuren interesseert de rest ons niets.

Kortom, het hulpverleningsgebouw is versleten, renovatie helpt niet meer. Het is tijd voor een nieuw gebouw en een andere organisatie. De vraag is: wie pakt het op? Mocht ik ooit nog eens wethouder worden, dan overweeg ik sterk om alle geld op een hoop te gooien en vanuit het gemeentehuis in Oirschot of ons mevrouw in de Beerzen een eigen organiserend centrum te scheppen. Iedereen die er vanuit de oude organisaties komt werken moet eerst een maand organisatie- en bureaucratie afkickprogramma volgen. Zitten we alleen nog met de vraag wie verzorgt de afkickprogramma’s voor landelijke pers en politiek? Ook de burgers en mensen in verantwoordelijke functies behoeven ondersteuning, begeleiding en vorming voor de nieuwe professionele zelfoplossende samenleving.